بهبود

استفاده از مکمل ها و ویتامین های موضعی جهت تسریع بهبود در زخم های سوختگی مکررا اتفاق افتاده است. این پژوهش با به کارگیری ویتامین ث موضعی بر زخم های سوختگی تاثیر این محلول را بررسی کرده است.

این پژوهش با مشارکت سی بیمار دچار سوختگی درجه دو در یک اندام وسیع یا دو اندام با سوختگی مشابه انجام شد. زخم های بیماران به طور تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در ناحیه آزمایش محلول ویتامین ث علاوه بر پماد سیلورسولفادیازین استعمال شد و در ناحیه کنترل به طور روتین تنها پماد سیلورسولفادیازین استفاده شد. زخم ها در روزهای اول، سوم، هفتم و چهاردهم توسط چک لیست بیتز جنسن بررسی و به آنها امتیاز داده شد. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر تحلیل شد.

این پژوهش با کسب اجازه از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد (Code: IR.MEDSAB.REC.1394.60).

از تعداد سی بیمار بستری در بخش، هشت نفر مرد و دوازده نفر خانم بودند. میانگین سنی آنها 11/90±43/03 و شاخص توده بدنی بیماران 4/08±27/ 82 بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری نشان داد. میانگین نمره نهایی زخم بین دو نوع درمان از نظر آماری معنادار است (0/047= P). به عبارتی میزان بهبود زخم در دو گروه تفاوت معنا داری دارد و ویتامین C موضعی تاثیر معنا داری بر بهبود زخم داشته است. میانگین نمره نهایی زخم در دو گروه آزمایش و کنترل، در روزهای یکم و سوم تقریبا برابر بوده و در این زمان وضعیت زخم در دو گروه تفاوتی نداشته است، اما از روز سوم بهبود زخم در گروه آزمایش افزایش یافته و در روز چهاردهم به حداکثر رسیده است که نشان می دهد سرعت بهبود در گروه دریافت کننده ویتانین ث افزایش یافته است.

سرعت بهبودی زخم در گروه دریافت کننده ویتانین ث افزایش یافته است.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی بهبود کیفیت آموزشی مبتنی بر فاکتورهای مدیریت بر مبنای ارزش های اسلامی انجام شده است.

پژوهش حاضر بر مبنای هدف، کاربردی و بر مبنای ماهیت داده ها نیز از نوع کمی بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران مدارس شهر تهران به تعداد 2800 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه بخش کمی از فرمول کوکران استفاده شد. بنابراین 338 نفر از مدیران مدارس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه های آماری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در پژوهش حاضر پرسشنامه ای محقق ساخته بود. روایی و پایایی ابزار مورد سنجش و تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون هایی نظیر تحلیل عاملی تاییدی بهره گرفته شد.

یافته های حاصل از تحلیل نشان داد که عوامل ارزشهای فردی، ارزشهای اجتماعی و ارزشهای راهبردی بر ارتقای کیفیت آموزشی در مدارس شهر تهران تاثیر می گذارند.

بر اساس نتایج پژوهش حاضر ، توجه به عوامل مدیریت بر مبنای ارزش های اسلامی بر ارتقای کیفیت آموزشی در مدارس تاثیر می گذارد.

زگیل تناسلی، یک عفونت شایع منتقل شونده جنسی است که باعث اختلال در کیفیت زندگی بیمار می شود. از گیاهانی که در طب سنتی جهت درمان زگیل تناسلی به آن اشاره شده، عصاره چای سبز می باشد. با توجه به اینکه به درمان های جدید و بهبود یافته در زگیل های خارجی آنوژنیتال نیاز است و هم چنین با توجه به تاکید بر استفاده از داروهای خانگی و گیاهی و رواج آن در خانواده ها و استفاده آن توسط خود بیمار و صرفه جویی در هزینه های بهداشتی به علت عدم نیاز به مراجعه به پزشک، مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر کرم عصاره چای سبز با محلول پدوفیلین بر روند کاهش ضایعات زگیل تناسلی انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 98-1397 بر روی 76 زن مبتلا به زگیل تناسلی انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، کرم عصاره چای سبز، 3 بار در روز و در گروه کنترل محلول پدوفیلین هفته ای یک بار استعمال شد. بیماران هر دو هفته تا 12 هفته یا بهبود کامل ضایعات مراجعه نموده و تعداد ابعاد و درصد کاهش ضایعات در فرم ارزیابی ضایعات ثبت شد.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

تعداد و ابعاد ضایعات در هفته های 4، 6 و 8 پس از مداخله نسبت به قبل از مداخله، بین دو گروه عصاره چای سبز و پدوفیلین معنی دار بود (001/0p <) و در گروه پدوفیلین نتایج بهتری نشان داد، اما بر اساس نتایج آزمون من ویتنی، تفاوت آماری معنی داری از نظر تعداد و ابعاد ضایعات در طی 10 هفته پس از درمان بین دو گروه وجود نداشت (001/0p <). تعداد و ابعاد ضایعات در طی 10 هفته مداخله نسبت به قبل از مداخله در دو گروه معنادار بود (001/0p <).

میزان بهبودی ضایعات پس از اتمام دوره درمان در گروه چای سبز با پدوفیلین یکسان بود، لذا با توجه به موفقیت آمیز بودن نتایج پژوهش حاضر، توصیه به استفاده از این محصول به عنوان جایگزین مناسب پدوفیلین در درمان زگیل تناسلی می گردد.

تاخیر در ترمیم زخم اپی زیاتومی با افزایش خطر عفونت همراه بوده و جلوگیری از عفونت زخم پرینه، از اجزای اصلی مراقبت روزمره مادران است. جهت بهبود سریع تر زخم اپی زیاتومی، روش های کم هزینه، موثر، مناسب، در دسترس و قابل پذیرش توسط زنان مورد توجه بوده که از جمله این روش ها می توان از گیاهان دارویی نام برد، لذا مطالعه حاضر با هدف مرور سیستماتیک مطالعات انجام شده در رابطه با تاثیر گیاهان دارویی بر بهبود زخم اپی زیاتومی در ایران انجام شد.

جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی Iranmedex،Magiran ، SID، Web of Science، Science Direct، Scopus،  Pubmed و همچنین موتور جستجوی Google scholar با کلیدواژه های فارسی شامل: اپی زیاتومی، بهبود زخم، پرینه، گیاهان دارویی، داروهای گیاهی و کلید واژه های انگلیسی شامل: Episiotomy، Wound healing، Perineum، Herbal Medicine و Medicinal Plants  انجام شد. جستجوی ترکیبی کلیدواژه ها با استفاده از عملگرهای بولین AND و  ORانجام شد. بازه زمانی جستجو از زمان مشاهده تا دسامبر 2019 بود. بر اساس چک لیست  CONSORT 2010مطالعاتی که نمره 18 و یا بیشتر گرفتند، وارد مطالعه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کیفی انجام شد.

در این مطالعه 28 کارآزمایی بالینی شامل 19 نوع از گیاهان دارویی مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج مطالعات، اکثر گیاهان در بهبود زخم اپی زیاتومی موثر بودند.

برای بهبود زخم، گیاهانی مانند صبر زرد، زردچوبه و اسطوخودوس که دارای خواص ضدالتهابی، ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی هستند، گزینه های مطلوبی می باشند. به علت ناکافی بودن تعداد مقالات در برخی موارد و وجود تناقض در نتایج برخی مقالات دیگر، نمی توان در مورد این گیاهان اظهارنظر قطعی کرد، لذا جهت اثربخشی قطعی این مداخلات توصیه می شود که مطالعات آتی وسیع تر و با حجم نمونه بیشتری انجام شود.

در فقه امامیه و قانون مجازات اسلامی بهبود برخی آسیب ها موجب کاهش بخشی از دیه آنها دانسته شده است. با این وجود، به روشنی مشخص نشده که تحقق بهبود تا چه زمانی می تواند چنین تاثیری بر میزان دیه داشته باشد. عدم تعیین زمان خاص برای این امر، سپری شدن یک سال از جنایت و گذشت زمان متعارف سه انگاره قابل طرح در این زمینه به شمار می رود. اما به نظر می رسد هر سه انگاره فوق دچار اشکالاتی است که ارایه دیدگاهی استوار و مبتنی بر مبانی فقه امامیه و سیستم قضایی کشور را ضرورت می بخشد. در این مطالعه، متون اصلی فقه امامیه، با رویکردی توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت.

در مساله تعیین بازه زمانی مجاز برای تحقق بهبود به جای تاکید و تمرکز بر لزوم تعیین مدت مشخص برای تحقق بهبود، بایستی با محوریت بخشی به نظریه کارشناسی در خصوص تحقق یا عدم تحقق بهبود و نیز مدت زمان تحقق آن تصمیم گیری شود. این دیدگاه علاوه بر این که در نظام قضایی کنونی ایران قابل اجراتر و کاراتر است، متکی بر برخی گزاره های فقهی استوارتر است. بر این اساس، در این مطالعه با تفکیک سه حالت "عدم تشخیص بهبود"، "تشخیص عدم بهبود" و "تشخیص بهبود"، حکم مخصوص هر یک از این حالات با محوریت بخشی به سازمان پزشکی قانونی به طور مستقل و تفصیلی بیان می شود.

چندین روش برای درمان اسکارهای کلوئیدی توصیف شده است که در هیچیک از آنها موفقیت درمانی 100% نبوده است. رادیوتراپی در میزان بروز عود، بیشترین تاثیر را دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر براکی تراپی با دوز بالا توام با جراحی و ارزیابی میزان رضایتمندی بیماران انجام شد.
در این مطالعه گذشته نگر، 5 بیمار با 10 ضایعه کلوئیدی درمان شده با اکسیزیون جراحی و دوز بالای براکی تراپی تحت بررسی قرار گرفتند. براکی تراپی با دوز توتال 12 گری در 3 جلسه انجام شد.
میانه سایز اولیه ضایعات قبل از براکی تراپی 48/153 میلیمترمربع بود. میزان بهبود اسکار با نمره دهی POSAS توسط مشاهده گر 2/3±1/17(32-11)و با نمره دهی POSAS توسط بیماران 5/11±8/20(51-5) بود. میانگین مدت عود 9/0 ± 3/26 ماه بود. میزان عود در 2 ضایعه کلوئیدی (20%) بود. به جز یک بیمار در هیچیک از بیماران عارضه ای گزارش نشد.
بنظر می رسد، اکسیزیون کلوئید توام با براکی تراپی با دوز بالا در درمان کلوئید درمانی موثر است و منجر به نتایج خوب زیبایی و بهبود علائم می شود.

سازمان بهداشت جهانی بر اهمیت تاثیر نظارت حمایتی بر اثربخشی ارائه خدمات بهداشتی تاکید دارد. تاکنون ابزار یا مقیاس ویژه ای برای بررسی وضعیت نظارت به طور کلی و نظارت حمایتی به طور خاص، در نظام ارائه مراقبت های اولیه سلامت در ایران طراحی نشده است. هدف از انجام این پژوهش، طراحی و روانسنجی ابزار ارزیابی وضعیت نظارت حمایتی از دیدگاه کارکنان و ناظران مراکز بهداشتی می باشد.
پژوهش حاضر از نوع مقطعی است. پس از بررسی اسناد علمی معتبر بین المللی در زمینه نظارت حمایتی و با توجه به شرایط نظام سلامت کشور، بانک سوالات شامل 41 گویه برای ابزار کارکنان و 33 گویه برای ابزار ناظران فراهم شد. روایی ابزارها به روش های صوری و محتوایی تعیین گردید. برای تعیین روایی صوری، پرسش نامه ها از نظرسطح دشواری، میزان تناسب و ابهام توسط 10 نفر از افراد متخصص در این زمینه بررسی شدند. روایی کمی محتوا از طریق ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا تعیین شد. پایایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روش آزمون- بازآزمون با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تعیین گردید.
پس از انجام دقیق مراحل روایی و پایایی، ابزار کارکنان و ناظران به ترتیب با 30 و 32 گویه طراحی شدند. آلفای کرونباخ برای پرسش نامه ناظران 89/0 و برای پرسش نامه کارکنان 94/0 بوده است. ضریب همبستگی پرسش نامه ناظران و کارکنان به ترتیب 95/0 و 78/0 و معنی دار بود (001/0=p).
با عنایت به اعتبار و پایایی مناسب ابزار ارزیابی وضعیت نظارت حمایتی، پرسش نامه های مذکور می توانند ابعاد مختلف نظارت حمایتی را در سیستم های بهداشتی مورد اندازه گیری قرار دهند.

اپی زیاتومی به معنای برش عضلات پرینه در مرحله دوم زایمان با هدف وسیع کردن دهانه خروجی لگن و افزایش سرعت خروج سر جنین و شایع ترین برش جراحی در مامایی است. امروزه از روش های غیردارویی مختلفی در زمان بارداری و حین زایمان جهت کاهش نیاز به اپی زیاتومی و بعد از زایمان جهت کاهش درد و ترمیم زود هنگام آن استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مروری بر تعدادی از این روش ها انجام شد.
در این مطالعه از تمام کارآزمایی های بالینی انجام شده در مورد روش های کاهش نیاز به اپی زیاتومی و بهبود سریع و کاهش درد آن تا دی 1393 استفاده شد. برای دستیابی به اطلاعات لازم از پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Sciencedirect، googlescholar، SID و IranMedex استفاده شد. در مجموع 20 مطالعه بر اساس معیار جداد مورد بررسی قرار گرفت که از میان آن ها 17 مقاله ایرانی و 3 مقاله خارجی بود.
بررسی ها نشان داد اکثر روش های کاهش نیاز به اپی زیاتومی (ماساژ پرینه، ورزش های کگل و...) که در دوران بارداری و حین زایمان صورت گرفته و نیز گیاهان دارویی (آلوئه ورا، زردچوبه، اسطوخودوس، گل همیشه بهار، آناناس، بابونه و. .) که بعد از اپی زیاتومی جهت بهبود زخم و کاهش درد مورد استفاده قرار گرفته است، موثر بوده است، ولی در مجموع برای شناخت بهتر این گیاهان و عوارض احتمالی آن ها مطالعات بیشتری لازم است.
به طور کلی اکثر روش های استفاده شده برای کاهش نیاز به اپی زیاتومی و بهبود آن موثر بوده، ولی باید مطالعات بیشتری برای شناخت عوارض احتمالی آن ها انجام شود.

در بیماران مبتلا به پوپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک (Idiopathic Thrombocytopenic Purpura،ITP) که با وجود درمان استروئیدی، پلاکت آنها افزایش ندارد و یا با قطع استروئید پلاکت آنها افت میکند. اسپلنکتومی انجام می شود. این مطالعه به منظور، بررسی اثر اسپلنکتومی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک مزمن انجام شد.
این مطالعه کوهورت بصورت گذشته نگر، بر روی کلیه بیماران مبتلا به ITP که طی 10 سال بدلیل عدم پاسخ به درمان دارویی در بیمارستانهای شهید بهشتی و شهید یحیینژاد بابل تحت عمل اسپلنکتومی قرار گرفتند، انجام شد. از پرونده این بیماران سن، جنس، زمان شروع درمان دارویی، زمان انجام اسپلنکتومی، تعداد پلاکت هنگام تشخیص بیماری، قبل و بعد از عمل، پاسخ به درمان (میزان بهبودی) و نیاز به درمانهای دیگر استخراج و مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه تعداد 41 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد پلاکت بلافاصله پس از اسپلنکتومی در 4 بیمار (8/9%) بهبود نسبی پیدا کرد و در 37 بیمار (2/90%) بهبود کامل یافت. عدم پاسخ در هیچ بیماری دیده نشد. در پیگیری بیماران با میانه 12 ماه (1 تا 101 ماه)، شکست درمان در 4 بیمار (8/9%)، بهبود نسبی در 2 بیمار (9/4%) و بهبودی کامل در 35 بیمار (3/85%) دیده شد.
نتایج مطالعه، نشان داد که اسپلنکتومی درمان مناسب جهت بهبود پایدار در بیمارانی است که به درمان دارویی پاسخ نداده اند.

در اساس نامه سازمان جهانی بهداشت1 (WHO) سلامت «نه تنها نبود بیماری یا معلولیت»، بلکه «حالت بهینه خوب بودن جسمی، روانی و اجتماعی» تعریف شده است (گزارش سازمان جهانی بهداشت، 2001). مفهوم سلامت روانی نیز از نظر WHO چیزی فراتر از نبود اختلال های روانی و شامل 1- خوب بودن ذهنی، 2- ادراک خودکارآمدی، 3- استقلال و خودمختاری، 4- کفایت و شایستگی، 5- وابستگی میان نسلی و 6- خودشکوفایی توانمندی های بالقوه فکری و هیجانی است (همان جا). اختلال رفتاری- روانی عبارت است از حالات قابل توجه بالینی که با تغییر در تفکر، خلق، هیجان یا رفتار مشخص و با ناراحتی و تشویش شخصی و یا اختلال کارکرد زندگی همراه باشد. این تغییرات در گستره هنجار جامعه قرار نمی گیرند و به صورت واضح غیرعادی و بیمارگونه و مداوم یا عودکننده هستند (همان جا؛ سادوک2، سادوک و رالز3، 2009).
گرچه WHO از سال 1946 میلادی برای سلامت تعریف سه بعدی زیستی، روانی و اجتماعی را بیان کرده است، اما در بیشتر کشورها دو بعد روانی و اجتماعی سلامت تا حد زیادی به وسیله متولیان سامانه سلامت و حاکمان کشورها نادیده گرفته شده، که البته کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. از حدود دو دهه پیش WHO نسبت به این بی توجهی زیان بار هشدار جدی داده و به نقش نزدیک به 85 درصدی عوامل روانی- اجتماعی تاثیرگذار بر سلامت اشاره کرده است. به دنبال آن کشورهای توسعه یافته به سرعت راهکارهایی برای اصلاح بهداشت روانی- اجتماعی جوامع خود تدارک دیده، به مرحله اجرا در آورده اند. به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده که کشور ما نیز به طرح این موضوع مهم و حیاتی بپردازد؛ این مقاله با هدف بررسی نارسایی های سلامت روانی- اجتماعی و ارایه راهکارهای بهبود آن، نیز وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و رسالت فرهنگستان علوم پزشکی ایران در این زمینه تنظیم شده است.
بر پایه اظهار نظر سازمان جهانی بهداشت (2001) در سال 1990 میلادی از ده بیماری که بیشترین میزان ناتوانی را در جهان سبب شده اند، پنج مورد آن مربوط به بیماری های روانی است (افسردگی اساسی4، سوء مصرف دارو و الکل5، اختلال خلقی دو قطبی6، اسکیزوفرنی7 و اختلال وسواسی- اجباری8). بر پایه پیش بینی های پژوهشگران بین المللی بار اختلال افسردگی، حوادث و سوانح، عوارض جنگ، خشونت و صدمه به خود از سال 1990 تا سال 2020 به ترتیب از رتبه چهارم به دوم، نهم به سوم (گفتنی است کشور ما درحال حاضر از این نظر در بدترین وضعیت است)، شانزدهم به هشتم (احتمال افزایش این رتبه پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 و واکنش های پس از آن بیشتر شده است)، نوزدهم به دوازدهم و هفدهم به چهاردهم جابه جا می شود (کریستوفر9، آلن10 و لوپز11، 1996). در جدیدترین پیش بینی WHO بار اختلال افسردگی از سال 2002 به سال 2030 میلادی در کشورهای توسعه یافته از رتبه چهارم به رتبه نخست و در کشورهای در حال توسعه از رتبه چهارم به رتبه دوم پس از HIV/AIDS می رسد. همچنین بار بیماری دیابت که یک اختلال روان تنی است، از رتبه بیستم در سال 2002 به رتبه یازدهم در سال 2030 میلادی کاهش می یابد (سازمان جهانی بهداشت، 2008). در ایران بار بیماری های روانی و اختلال های روانی- رفتاری پس از حوادث عمدی و غیرعمدی، رتبه دوم را در سال 1382 به دست آورده است (نقوی، 2007). تمامی این پبش بینی ها از اهمیت توجه جهانی به سلامت روان در دو دهه آینده حکایت می کند.
بر پایه اظهارنظر کمیسیون عوامل تعیین کننده روانی- اجتماعی سلامت WHO نزدیک 85 درصد عوامل تاثیرگذار بر سامانه سلامت، به جز عوامل زیستی و ژنتیک است، که به نظر می رسد در تمامی کشورها، از جمله ایران، نادیده گرفته شده است. اگرچه برای سلامت اجتماعی تعریف و شاخص گذاری یکسان جهانی وجود ندارد، متناسب با هر منطقه شاخص های خاصی به کار رفته است. از دیدگاه صاحب نظران ایران شاخص های سلامت اجتماعی عبارت است از: نبود فرد فقیر، خشونت، تبعیض جنسی، بیکاری و تبعیض قومی- نژادی- منطقه ای؛ کنترل رشد جمعیت؛ برابری همگان در برابر قانون؛ رعایت پیمان حقوق بشر و سایر پیمان های مرتبط با حقوق انسان؛ آموزش اجباری و رایگان تا پایان دوره راهنمایی؛ دسترسی همگان به خدمات سلامت؛ وجود امنیت و آزادی عقیده؛ احساس رضایت از زندگی؛ زیرپوشش بیمه بودن تمامی مردم؛ توزیع عادلانه درآمدها (حق افراد داده شود و همه برای کسب درآمد فرصت برابر داشته باشند)؛ مشروعیت حکومت نزد مردم؛ انتخاب حاکمان به شیوه مردم سالارانه و نظارت مردم بر آن ها (رفیعی، سمیعی، امینی رازانی و اکبریان، 2010).
برخی واقعیت های روانی اجتماعی ایران 1- روند شیوع اعتیاد در ایرانالف- طی 20 سال گذشته از سال 1357 تا 1377 به طور متوسط میزان بروز سوء مصرف مواد سالانه 8 درصد رشد داشته و به بیان دیگر به طور تقریبی هر 12 سال دو برابر شده است. مقایسه این نرخ با نرخ رشد جمعیت، که طی 20 سال گذشته به طور متوسط 63/2 درصد بوده است، نشان گر سه برابر بودن میزان رشد بروز سوء مصرف مواد نسبت به نرخ رشد جمعیت است. همچنین میزان مصرف تزریقی مواد در 10 سال گذشته 330 درصد رشد داشته است، به بیان دیگر رشد متوسط 33 درصدی در هر سال (رحیمی موقر، محمد و رزاقی، 2002)!
ب- پژوهش کیفی بررسی مشکل های اجتماعی در اولویت ایران (مدنی، وامقی و رفیعی، 2007، به نقل از مدنی، 2008) از افراد صاحب نظر با کاربرد روش دلفی1 نشان داد 15 مشکل اعتیاد، بیکاری، خشونت، بی اعتمادی اجتماعی، فقر اقتصادی، فساد، تبعیض اجتماعی، بی عدالتی در برخورداری از قدرت، نزول ارزش ها، افزایش میزان جرایم، سیاست های اقتصادی، معضل ترافیک، مسایل آموزش و پرورش، رعایت نشدن حقوق شهروندی و نابرابری در اجرای قانون مورد اجماع صاحب نظران است. بنابراین اعتیاد به عنوان مهم ترین مشکل اجتماعی ایران در نظر گرفته شده است.
اثرات مفید موقت مواد مخدر عبارت است از: دردزدایی، اضطراب زدایی، نشاط افزایی، جسارت زایی و مهارگسیختگی و اثرات تداوم در مصرف مواد مخدر عبارت است از ایجاد وابستگی فیزیکی و روانی و تحمل2. مرداب اعتیاد محصول پدیده فریبنده اثرات مفید و گذرای مواد و درگیرشدن در دام پدیده وابستگی و تحمل است.
2- یافته های پژوهشی سلامت روان در ایرانالف- بررسی سلامت روان در ایران (نوربالا، محمد، باقری یزدی و یاسمی، 2000، 2001، 2002 و 2004) روی 35014 نفر از جمعیت بالای 15 سال (نزدیک 001/0 خانوارها) با کاربرد پرسش نامه سرندی 28 گویه ای سلامت عمومی3 (GHQ-28) شیوع اختلال روانی در سال 1378 را در کل کشور، استان تهران و شهر تهران به ترتیب 21 درصد (9/25% زنان و 9/14% مردن)، 2/21 درصد و 5/21 درصد گزارش کرد.
ب- همه گیرشناسی4 اختلال های روان پزشکی در ایران (محمدی و همکاران، 2002، 2003 و 2005) روی 25180 نفر از جمعیت بالای 18 سال با کاربرد آزمون 904 گویه ای برنامه اختلال های عاطفی و اسکیزوفرنیا5 (SADS) شیوع اختلال روانی در سال 1380 را در کل کشور و استان تهران به ترتیب 10/17 درصد (4/23% زنان و 8/10% مردان) و 29/14 درصد نشان داد.
ج- بررسی سلامت روانی شهر تهران، در راستای پروژه سنجش عدالت در سلامت (نوربالا، باقری یزدی، اسدی لاری و واعظ مهدوی، 2011؛ نوربالا، باقری یزدی و محمد، 2009) روی 19370 نفر از جمعیت بالای 15 سال شهر تهران با کاربرد پرسش نامه GHQ-28 شیوع اختلال روانی شهر تهران را 2/34 درصد (9/37% زنان و 6/28% مردان) برآورد کرد.
این آمارها در حالی است که بر پایه آمار سازمان جهانی بهداشت (2008) میزان شیوع اختلال روانی در 14 کشور دنیا بین 3/4 درصد در شانگهای چین تا 4/26 درصد در ایالت متحده آمریکا متغیر بوده است.
3- ناپایداری در ساختارها، مدیریت ها، ارزش ها و تصمیم گیری ها در ایرانموارد بسیاری از این ناپایداری ها در تاریخ پس از انقلاب اسلامی به روشنی به چشم می خورد.
4- روند ازدواج و طلاق در ایرانبر پایه آمار منتشرشده دفتر مطالعات دینی- اجتماعی- روان شناختی سازمان ملی جوانان ایران (2010) در سال 1388 نسبت به سال 1387 ازدواج یک درصد و طلاق 8/13درصد رشد داشته است، به بیان دیگر رشد منفی نیم درصدی ازدواج و رشد 14 درصدی طلاق در شهرها و رشد 8/4 درصدی ازدواج و 8/12 درصدی طلاق در روستاها! بر پایه آمار منتشرشده سازمان ثبت احوال کشور در 5 سال گذشته (89-1384) طلاق 59/37 درصد رشد مثبت داشته است. یکی از نکات قابل توجه در این مورد آمار بالای طلاق زوج های جوان میان 20 تا 29 سال است که در تمام این پنج سال تکرار شده است (روزنامه آرمان، 2011).
5- روند مصرف داروهای ضداضطراب در ایرانمیانگین مصرف داروهای ضداضطراب در فاصله سال های 1997 تا 1999 و 2007 تا 2009 در ایران در مقایسه با سایر کشورهای آسیایی، رشد قابل توجه داشته است (قدس، 2010).
6- فرار مغزهابر پایه گزارش صندوق بین المللی پول در سال 2006 ایران در میان 91 کشور توسعه یافته و در حال توسعه، بالاترین نرخ فرار مغزها را به خود اختصاص داده است، به صورتی که سالانه 150000 تا 180000 نفر از افراد تحصیل کرده به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند (توکل، 2010).
وضعیت موجود و آن چه که لازم است مورد توجه قرار گیرد، به صورت خلاصه بدین شرح است: 1- اهمیت سلامت روانی و نیز سلامت اجتماعی در سامانه سلامت کشورها و نیز ایران تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. بنابراین برای آینده سلامت روانی و اجتماعی جهان و نیز ایران احساس نگرانی می شود. 2- آمار اختلال های روانی در ایران در مقایسه با سایر کشورها وضع خوبی ندارد. 3- جامعه ایرانی، جامعه ای هیجانی، نگران، غمگین، حرمت شکن، غیرقابل پیش بینی و به تعبیر برخی بزرگان و مسئولان غیراخلاقی، قانون گریز و نظارت ناپذیر است، که همگی از عوامل خطر بروز اختلال روانی و بیماری های روان- تنی است. 4- در ایران افراد متاهل نسبت به افراد مجرد، به دلایل گوناگون از سلامت روانی بهتری برخوردار نیستند، موضوعی که جای فکر و نگرانی دارد. 5- در ایران سیر فزاینده آمار طلاق، در شهر و روستا نگران کننده است که نشان گر وجود مشکل و آسیب در خانواده و دست کم اختلال در روابط میان فردی است. 6- مهار نشدن، بلکه رشد سیر شیوع پدیده اعتیاد در ایران، با وجود همه مقابله های جدی صورت گرفته پیش و پس از انقلاب، نشان گر ناموفق بودن اقدامات انجام شده بوده، اعتیاد را به مقوله مهم آسیب زای روانی- اجتماعی کشور تبدیل کرده است. 7- اگر در بعد پیش گیری از بروز عوامل تنش زا، در سطح خانواده و اجتماع اقدامی اساسی و بنیادی صورت نگیرد، آینده ای ناخوشایند برای کشور پیش بینی می شود. 8- آموزه های دینی و موازین اخلاقی و معنوی جدا از نگاه سیاسی و دیدگاه حاکمان دینی، از عوامل موثر در تامین، حفظ و ارتقای سلامت روانی به حساب می آید. 9- زمینه سازی برای کاهش نگرانی و ایجاد فضای آزاد و بانشاط، همراه با امنیت و رفاه اجتماعی و برخورداری جامعه از حقوق وکرامت انسانی و قابل پیش بینی، همگی در سطح نخست پیش گیری سلامت روانی- اجتماعی قرار می گیرد، موضوعی که نادیده گرفته شده است و تدبیری جدی می طلبد. 10- آگاهی بخشی به همه اقشار جامعه و همه مسئولان تقنینی، اجرایی، قضایی، نظامی، امنیتی و اطلاع رسانی درباره عوامل سبب ساز آسیب های اجتماعی و اختلال های روانی و بار این اختلال ها بر سلامت، فرهنگ و اقتصاد جامعه از اولویت های بسیار مهم است.
در این بخش به استناد مجموعه بحث های بیان شده در کمیته طرح جامع سلامت روان کشور، موضوع نامه شماره 20386 مورخ 22/4/1383 جناب آقای سید محمد خاتمی، رییس محترم وقت جمهوری اسلامی ایران (نوربالا و یاسمی، 2004) -که با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت رفاه و تامین اجتماعی، سازمان نظام پزشکی، انجمن علمی روان پزشکان ایران، انجمن علمی روان شناسی بالینی ایران، سازمان بیمه خدمات درمانی، انستیتو روان پزشکی تهران، مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور، سازمان بهزیستی کشور، نماینده ای از کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی و جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تدوین شده است- و با بهره گیری از تجربه های شخصی، راهبردها و راهکارهایی برای اصلاح سلامت روانی- اجتماعی جامعه ایران بیان می شود:الف) راهبردهای اختصاصی پیشگیری سطح نخست سلامت روان: 1- انجام بررسی های دوره ای نیازسنجی با هدف به روز کردن اولویت های ارتقای سلامت روان جامعه، 2- آموزش و آگاه سازی تمام مردم در مورد سلامت روان، 3- تقویت مهارت های مرتبط با سلامت روان، مانند مهارت های زندگی، مهارت های فرزندپروری، مهارت های شغلی و مهارت های زندگی سالم، 4- ایجاد و تقویت سامانه های حمایت اجتماعی، 5- مداخله های اجتماعی با هدف کاهش استرس و ارتقای سلامت روان، 6- تاب آوری فردی1، 7- تقویت شبکه های ارتباطی محله ای، مشارکت شهروندان و فعالیت های محله ای2، 8- توانمندسازی اجتماعی3، 9- مداخله در بحران برای وضعیت هایی مانند طلاق، جدایی، بلایا و آسیب های دیگر، 10- کنترل عوامل خطر شناخته شده برخی مشکلات و بیماری ها مانند خودکشی، خشونت، اعتیاد، صرع، عقب ماندگی ذهنی و...، 11- پیش گیری از کودک آزاری و دیگر خشونت های خانگی، 12- دفاع از تمامی برنامه های مرتبط با سلامت روان، 13- پیش گیری از بروز تنش های خانوادگی و اجتماعی و مدیریت علمی در موارد بروز آن ها و 14- پایش، ارزشیابی و انجام پژوهش های ضروری مرتبط.
ب) راهبردهای اختصاصی پیشگیری سطح دوم سلامت روان: 1- گسترش کمی و کیفی طرح ادغام بهداشت روان در سامانه مراقبت های بهداشتی اولیه4 (PHC) در روستاها با هدف سرند، تشخیص، ارجاع، درمان و پیگیری فعال بیماران روانی، 2- گسترش کمی و کیفی طرح بهداشت روان شهرها به وسیله رابطان بهداشتی، 3- گسترش کمی و کیفی مراکز ارایه خدمات سرپایی و بستری بیماران روان پزشکی، 4- پوشش بیمه ای (دولتی، خصوصی و تکمیلی) خدمات روان پزشکی سرپایی و بستری، 5- عزم عمومی و ملی برای انگ زدایی از اختلال های روانی و بیماران روانی، 6- اجرایی کردن اختصاص 10 درصد تخت های بیمارستان های عمومی به بیماران روانی و گسترش روان پزشکی رابط- مشاور، 7- تامین دارو و تجهیزات به روز مورد نیاز ارایه خدمات روان پزشکی، 8- افزایش سهم اعتباری بودجه بهداشت روان از بودجه بهداشت و درمان کل کشور، 9- تامین نیروی انسانی مورد نیاز گروه بهداشت روان در سطوح گوناگون تخصصی تا رسیدن به استاندارد جهانی، 10- سامان دهی خدمات روان شناختی و مشاوره با هماهنگی مراجع مرتبط، 11- بهبود کمی وکیفی آموزش روان پزشکی و علوم رفتاری در دوره دانشجویی، کاورزی و تخصصی و 12- انجام بررسی های دوره ای مربوط به بروز و شیوع اختلال های روانی و اعلام روند شیوع و بروز این اختلال ها به صورت مستمر به مسئولان و مردم.
ج) راهبردهای اختصاصی پیشگیری سطح سوم سلامت روان: 1- ایجاد و گسترش مراکز درمان روزانه5 برای بیماران روانی مزمن، 2- گسترش ارایه خدمات ویزیت در منزل برای بیماران روانی مزمن، 3- گسترش خدمات توان بخشی و کاردرمانی برای بیماران روانی مزمن، 4- آموزش و حمایت مادی و معنوی خانواده های بیماران روانی و 5- تقویت و گسترش سازمان های مردم نهاد در امر پیش گیری، درمان و توان بخشی بیماران روانی.
وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد تامین، حفظ و ارتقای سلامت اجتماعیلازم است وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور 1- عوامل اجتماعی تاثیرگذار بر سلامت را شناسایی، تعیین محدوده و با موازین بومی و فرهنگی درجه بندی نماید، 2- تاثیرات جسمی- روانی و حتی اقتصادی عوامل اجتماعی را بر جامعه بررسی نماید، 3- فراز و فرود و سیر عوامل اجتماعی و تاثیر آن ها را به طور مداوم بررسی نماید، 4- سهم دستگاه ها، نهادها و اشخاص (تقنینی، اجرایی، قضایی، انتظامی، خصوصی و...) برهم زننده سلامت اجتماعی را تعیین و به آن ها و جامعه اطلاع رسانی نماید و 5- با فرهنگ سازی دستگاه ها، نهادها و اشخاص برهم زننده سلامت اجتماعی را از تداوم کار باز دارد.
به بیان دیگر وزارت بهداشت، به همان صورت که به آلودگی های زیستی، میکروبی، صوتی و... حساسیت نشان داده، اقدامات به جا و لازم انجام می دهد، ضرورت دارد نسبت به تنش های روانی- اجتماعی و ناهنجاری های ارتباطی نیز حساس و چاره جو باشد. بنابراین لازم است برای رسیدن به جامعه ای آرام و به دور از تنش، برخوردار از تعادل هیجانی، سرشار از سرور و شادی و پرهیز از غم و خشم افراطی و مراعات کننده جنبه های ارتباطی آحاد افراد بر مبنای اخلاق انسانی و الهی، وزارت بهداشت مشوق، بلکه هدایت گر سیاست گذاران، قانون گزاران، متولیان اجرایی، قضایی، نظامی، انتظامی، امنیتی و ارشادی باشد.
وظایف فرهنگستان علوم پزشکی در تامین سلامت روانی- اجتماعی1- ارسال نامه رئیس فرهنگستان به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مبنی بر غفلت اساسی در زمینه بهداشت روانی- اجتماعی و ضرورت توجه بیش از پیش به این حوزه برای بهبود ساختار سازمانی، نیروی انسانی، بودجه و اعتبارات به میزان سهم عوامل روانی- اجتماعی تاثیرگذار بر سلامت جامعه، 2- ارسال نامه رئیس فرهنگستان به رئیسان محترم سه قوه، مبنی بر توجه به سلامت روانی- اجتماعی و ضرورت حمایت کامل از وزارت بهداشت و سایر متولیان و دلسوزان این حوزه برای اجرایی شدن پیشنهادهای ارایه شده، 3- دیده بانی و بررسی دقیق وکارشناسانه مستمر شاخص های سلامت روانی- اجتماعی و بازتاب دادن روند مثبت و منفی آن همراه با پیشنهادهای کارشناسی شده به وزارت بهداشت و سایر مسئولان مرتبط با هدف بهبود تدریجی سلامت در این حوزه.
در پایان به تغییر نعمت از دیدگاه قرآنی اشاره می شود:الف) ذٰلک بان الله لم یک مغیرا نعمه انعمها علیٰ قوم حتیٰ یغیروا ما بانفسهم وان الله سمیع علیم (قرآن مجید، آیه 53 سوره انفال).
این، به دلیل آن است که خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی دهد، جز آن که آنها خودشان را تغییر دهند؛ و خداوند شنوا و داناست!
ب) له معقبات من بین یدیه ومن خلفه یحفظونه من امر الله ۗ إن الله لا یغیر ما بقوم حتیٰ یغیروا ما بانفسهم ۗ وإذا اراد الله بقوم سوءا فلا مرد له وما لهم من دونه من وال (قرآن مجید، آیه 11 سوره الرعد).
برای انسان، مامورانی است که پی در پی، از پیش رو و از پشت سرش او را از فرمان خدا [= حوادث غیرحتمی] حفظ می کنند؛ (اما) خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند! و هنگامی که خدا اراده سوئی به قومی (به دلیل اعمالشان) کند، هیچ چیز مانع آن نخواهد شد و جز خدا سرپرستی نخواهند داشت!

به دنبال کشیدن دندان ها ریج آلوئولار تحلیل میرود وباعث عدم کفایت حجم استخوان برای کاشت ایمپلنت می شود.هدف این مطالعه ارزیابی هیستومورفومتریک تاثیر Bio-oss (یک زنوگرفت مشتق از استخوان گاو) و Cerasorb (یک فسفات کلسیم سنتتیک) در پیشگیری یا کاهش تحلیل ریج آلوئولار به دنبال کشیدن دندان و مقایسه آن با ساکت دندان بدون ماده به عنوان کنترل در یک مدل حیوانی (سگ) بود.
در این مطالعه حیوانی از 5 قلاده سگ 3-2 ساله سالم و بالغ، با نژاد یکسان استفاده شد. دندان های پرمولر دوم و سوم فک پائین سگ ها پس از تهیه فلپ درآورده شد، 13 حفره به عنوان کنترل بدون قرار دادن ماده و بقیه حفرات با استقرار (n=10) Bio-oss یا (n=10) Cerasorb به عنوان مورد، در نظر گرفته شدند. قبل از استقرار مواد یک قالب آلژینات از حفرات خالی تهیه شد و کست حاصل از آن به عنوان یک ایندکس اولیه برای اندازه گیری های بعدی بکار رفت. پس از 6 ماه از جراحی تمام حفرات گروه کنترل و گروه های مورد بدون هیچ مشکلی، ترمیم شدند. بعد از گذشت 6 ماه سگ ها قربانی شدند و قالب گیری ثانویه از فک سگ ها به عمل آمد. نتایج مورفومتریک از نظر میزان تغییرات ارتفاع عمودی کرست باکال و لینگوال و تغییرات عرض ریج از روی کست ها به دست آمد و با آزمون های ANOVA و Kruskal-wallis به ترتیب مورد آنالیز قرار گرفتند. بررسی های هیستولوژیک شامل ارزیابی کیفیت استخوان بدست آمده و بررسی حضور بقایای بیومتریال جذب نشده بود.
میانگین تحلیل کرست باکال و میانگین تحلیل کرست لینگوال و تغییرات عرض ریج در گروه کنترل با گروه های مورد اختلاف آماری معنی داری نداشت. بررسی هیستولوژیک نشان داد در تمام سه گروه کورتکس استخوانی باکال نازک تر و دارای دانسیتی کمتری از سمت لینگوال بود. ارتشاح سلول های التهابی بسیار کم بود و در کل ظاهر هیستولوژیک در هر سه گروه استخوان لاملار نرمال بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که تحلیل افقی و عمودی ریج آلوئولار پس از کشیدن دندان در سه گروه حتی در محل های کنترل حداقل بود.

این مطالعه به منظور بررسی اثرات ترکیب کلم و سفیده تخم مرغ بر بهبود زخم سوختگی درجه 2 در موش صحرایی طراحی شد.
50 راس موش صحرایی ماده به پنج گروه 10 تایی تقسیم شدند. پس از بیهوشی عمومی با کتامین و زایلازین (داخل صفاقی)، مساحت معینی از پوست پشت حیوانات با سکه 50 ریالی داغ سوزانده شد و سوختگی های درجه 2 مشابه ایجاد شد؛ گروه شاهد هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. در گروه دوم، سطح زخم سوختگی روزانه یک مرتبه توسط کرم سولفادیازین نقره پوشانده شد. در گروه سوم، سطح زخم روزانه یک مرتبه توسط ترکیب عصاره کلم و سفیده تخم مرغ پوشانده شد. در گروه چهارم، سطح زخم روزانه یک مرتبه توسط ترکیب پودر کلم و سفیده تخم مرغ پوشانده شد و در گروه پنجم، سطح زخم روزانه یک مرتبه توسط ترکیب کلم تازه و سفیده تخم مرغ پوشانده شد. حیوانات در پایان هفته های اول، دوم، سوم و چهارم توسط اتر کشته شدند و از محل زخم نمونه برداری انجام شد و نمونه ها پس از مقطع گیری و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند.
پس از چهار هفته، میزان بهبودی زخم سوختگی در گروهی که عصاره کلم و سفیده تخم مرغ دریافت کرده بودند، نسبت به سایر گروه ها بهتر و سریع تر بود. ترمیم زخم در گروه های سولفادیازین و پودر کلم مشابه بود. هیچ گونه اختلاف معنی داری بین این دو گروه یا گروه عصاره کلم دیده نشد.
کاربرد موضعی عصاره کلم و سفیده تخم مرغ به صورت الگوی یک بار در روز نسبت به گروه شاهد اثرات مثبتی بر ترمیم زخم سوختگی درجه 2 در موش صحرایی دارد ولی این تاثیر با اثرات سولفادیازین نقره اختلاف معنی داری ندارد و تقریبا مشابه است.

سرفه کردن ناشی از تحریک کاف لوله تراشه، در هنگام خروج از بیهوشی یک مشکل مهم و شایع بالینی است که ممکن است عوارض ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد. با توجه به انتشار لیدوکائین از عرض کاف، و احتمالا بی حسی مخاط تراشه، ما اثرات پر کردن کاف با لیدوکائین 1% را بر میزان سرفه بعد عمل بررسی کردیم.
220 بیمار 65-16 سال، کلاس یک و دو ASA کاندید عمل جراحی انتخابی بعد از لوله گذاری مشابه با لوله روش یا سوپا، به طور تصادفی به سه گروه لیدوکائین 1%، هوای اتاق و مخلوط نایتروس اکساید 50% با اکسیژن تقسیم شدند و کاف پر شد. شیوع سرفه بعد از عمل مشاهده شد و بلافاصله بعد از خارج کردن لوله تراشه، تا 2 ساعت بعد از آن و 2 تا 24 ساعت بعد از عمل ثبت شد. اطلاعات به دست آمده به وسیله تست های کای دو، کروسکال- والیس و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
گروه ها از نظر دموگرافیک مقایسه شدند و تفاوتی از نظر سن، جنس و زمان لوله گذاری تراشه و مدت جراحی با هم نداشتند. شیوع سرفه در زمان بلافاصله و تا 2 ساعت بعد از خارج کردن لوله تراشه در گروه لیدوکائین کمتر از گروه هوا و نایتروس اکساید بود (20% در مقابل 43% و 44%)(P<0.001). شیوع سرفه در دو نوع لوله سوپا و روش هم معنی دار بود (P<0.003).
استفاده از لیدوکائین 1% برای پر کردن کاف لوله تراشه بهتر از پرکردن کاف با هوا یا نایتروس اکساید 50% است و با استفاده از آن سرفه کمتری در به عمل وجود دارد. همچنین شیوع سرفه در لوله سوپا کمتر از لوله روش بود.

شقاق پستان یکی از علل جدی حذف شیر دهی می باشد. در این مطالعه اثر لانولین بر بهبود شقاق پستان بررسی شده است.
147 مادر شیرده با شقاق پستان بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یکی از دو گروه لانولین را به روی نوک پستان می مالیدند (گروه لانولین) و گروه دوم درمانی بکار نمی برند (گروه کنترل) به تمام مادران در ابتدا آموزش تکنیک شیردهی داده می شد. بیماران تا روز هفتم حداکثر سه نوبت از نظر حذف درد و ترمیم زخم معاینه می شدند...