بررسی حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری و ارتباط آن با استرس ایشان در زمان همه گیری کووید 19

مراقبت از بیماران در طول همه گیری کووید 19 ، کارکنان سیستم سلامت و دانشجویان این گروه را تحت تاثیرات زیادی قرار داد. یکی از مواردی که به نظر می رسد در این شرایط آسیب دیده باشد، حساسیت اخلاقی است. حساسیت اخلاقی پرستاران، توانایی آن ها را در شناسایی معضلات اخلاقی و تصمیم گیری صحیح در دوراهی های اخلاقی تقویت می کند. هدف این مطالعه تعیین حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری در زمان همه گیری کووید 19 و تعیین ارتباط آن با استرس ایشان است.

در یک مطالعه توصیفی مقطعی 120 دانشجوی پرستاری شاغل به تحصیل در دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی قم در اسفند 1399 به شیوه سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از پرسش نامه حساسیت اخلاقی پرستاران و پرسش نامه استرس داس اطلاعات جمع آوری و در نرم افزارSPSS نسخه 22، با کمک آمار توصیفی و همبستگی و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل آماری شد.

میانگین نمره حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری در محدوده ضعیف ارزیابی شد (7/46 ± 4/43). بین استرس و نمره کل حساسیت اخلاقی رابطه معنادار معکوس مشاهده شد (001/0>P)، به طوری که به ازای هر 1 نمره افزایش در استرس میزان 367/0 نمره از حساسیت اخلاقی کاسته می شد. همچنین استرس پیش گویی کننده کلیه ابعاد حساسیت اخلاقی، به جز صداقت و خیرخواهی بود.

در همه گیری هایی نظیر کووید 19 عملکرد اخلاقی دانشجویان پرستاری آسیب دیده و نیازمند توجه جدی است. یکی از مداخلاتی که می تواند کمک کننده باشد مداخلات مبتنی بر کاهش استرس است.