به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

استریای حاملگی

در نشریات گروه پزشکی
تکرار جستجوی کلیدواژه استریای حاملگی در مقالات مجلات علمی
  • سحر باقریان، صدیقه امیرعلی اکبری، نور سادات کریمان*، زهرا لری گوئینی، ملیحه نصیری
    مقدمه

    استریایحاملگی،تغییرفیزیولوژیکپوستی بهرنگ بنفش است که بسیاریاززنان آن را در دورهبارداری تجربه نموده و به علت مشکلات همراه آن دچار استرس و نگرانی هایی از نظر زیبایی، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روان شناختی می شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ژل آلویه ورا در پیشگیری از استریای بارداری بر روی زنان باردار نخست زا انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده سه سوکور در سال 1398 بر روی 90 زن باردار نخست زا با سن حاملگی 20-18 هفته مراجعه کننده به مراکزمنتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. افراد با روش تخصیص تصادفی در یکی از سه گروه ژل آلویه ورا یا دارونما قرار گرفتند. افراد دریافت کننده ژل آلویه ورا و دارونما روزانه 3 سانتی متر از ژل دریافتی را به مدت 2 دقیقه بر کل شکم به مدت 8 هفته ماساژ دادند و گروه کنترل از هیچ ماده ای بر روی پوست ناحیه شکم استفاده نکردند. پس از 8 هفته شدت استریا به روش داوی، شدت خارش به روش کامینی و شدت اریتم به روش اتوال ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    سه گروه از نظر متغیرهای زمینه ای و مداخله گر در ابتدای مطالعه تفاوت معنی داری نداشتند (05/0<p). بر اساس نتایج آزمون کروسکال والیس، میزان بروز استریا (001/0=p) و شدت خارش و اریتم (001/0=p) در هفته 28 بارداری در گروه ژل آلویه ورا به طور معنی داری از دو گروه دیگر کمتر بود. همچنین شانس افزایش شدت استریا در گروه دارونما و گروه ژل آلویه ورا نسبت به گروه کنترل به ترتیب 75% و 95% کمتر بود.

    نتیجه گیری

    ژل آلویه ورا بر پیشگیری از استریای بارداری و کاهش خارش و اریتم آن تاثیر دارد و می توان ژل آلویه ورا را به برای پیشگیری از استریای بارداری با هزینه کم به زنان باردار پیشنهاد داد.

    کلید واژگان: استریای حاملگی، ژل آلوئه ورا، نخست زا
    Sahar Bagherian, Sedigheh Amir Ali Akbari, Nourossadat Kariman *, Zahra Lorigooini, Maliheh Nasiri
    Introduction

    Striae Gravidarum is a skin physiological change in purple that many women experience during pregnancy and due to the accompanying problems, they suffer from stress and worries about beauty, low self-esteem and psychological problems. This study was performed with aim to determine the effect of aloe vera gel on prevention of striae gravidarum in nulliparous pregnant women.

    Methods

    This triple-blind randomized clinical trial study with a control group was performed in 2019 on 90 nulliparous women with gestational age of 18-20 weeks referring to the selected centers affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences in Tehran. The subjects were randomly assigned to one of the three groups of aloe vera gel or placebo. The participants receiving aloe vera gel and placebo group daily massaged 3 cm of the gel for 2 minutes on the entire abdomen for 8 weeks, and the control group did not use any substances on the skin of the abdomen. After 8 weeks, the severity of striae was assessed by the Davy method, the severity of pruritus by the Kamini method, and the severity of the erythema by the Atwal method. Data were analyzed by SPSS software (version 20) and Kruskal-Wallis statistical test. P <0.05) was considered statistically significant.  

    Results

    Three groups were not significantly different in terms of background and interventional variables at the beginning of the study (p >0.05). Kruskal-Wallis statistical tests showed that the incidence of striae (p = 0.001), the severity of pruritus and erythema (p = 0.001) at 28th weeks of pregnancy was significantly lower in the Aloe Vera gel group than the other two groups. Also, the chance of increasing the severity of striae in the placebo group and the aloe vera gel group were 75% and 95% lower than the control group, respectively.

    Conclusion

    Aloe vera gel has an effect on preventing striae gravidarum and reducing itching and erythema. Aloe vera gel can be recommended to pregnant women as a low-cost method for preventing striae gravidarum.

    Keywords: Aleo vera gel, Nulliparous, Striae gravdarum
  • مونس مولودی، ژیلا محمدرضایی*، نسیم بهرامی، محمدعلی سلیمانی
    پیش زمینه و هدف
    استریای حاملگی یکی از شایع ترین تغییرات پوستی در دوران حاملگی است. این در حالی است که این تغییر برای بسیاری از زنان باردار خوشایند نیست. بنابراین مطالعه حاضر باهدف شناسایی برخی عوامل خطر مرتبط با استریای حاملگی در زنان نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا ارومیه در سال 1392 انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 400 نفر از زنان نخست زا بخش زایمان شرکت نمودند. برای گردآوری داده ها از یک پرسشنامه مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و شدت استریای Atwal استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (کای دو، تست دقیق فیشر و تی مستقل) در نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 انجام شد.
    یافته ها
    346 نفر از 400 نفر (5/86 درصد) استریای حاملگی داشتند و از این تعداد 30 نفر (7/8%) فاقد استریای قابل توجه، 157 نفر (5/44%) دارای استریای خفیف، 111 نفر دارای (1/32%) استریای متوسط و 48 نفر (9/13%) دارای استریای شدید بودند. میانگین مقیاس Atwal در پستان، شکم، ران و باسن به ترتیب 78/1 ± 19/1، 77/1 ± 97/3، 01/2 ± 86/2 و 88/1 ± 55/1 بود. شایع ترین محل ایجاد استریای حاملگی (96.8 درصد) در شکم (335 نفر) بود. در مطالعه حاضر بین ایجاد استریا و سابقه خانوادگی استریای بارداری، افزایش وزن و افزایش اندازه دور شکم و ران در دوران بارداری ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از این مطالعه ارتباط معکوس معنی دار بین ایجاد استریا با وضعیت اقتصادی- اجتماعی و سن زنان نخست زا نشان داد؛ اما بین میانگین قد، میانگین شاخص توده بدنی قبل از زایمان، نوع پوست، میزان مصرف میوه و سبزی، شغل، محیط کاری و زمان کار، استفاده از کرم یا لوسیون با شیوع استریای حاملگی ارتباط معنی داری یافت نشد.
    بحث و نتیجه گیری
    به نظر می رسد عوامل ژنتیکی فرد و فاکتورهای فیزیکی نقش مهمی را در ایجاد استریا ایفا می کنند. برخی از این فاکتورها مانند افزایش وزن دوران بارداری و اندازه دور هیپ و شکم را می توان اصلاح نمود. ولی برخی دیگر غیرقابل تعدیل هستند.
    کلید واژگان: استریای حاملگی، عوامل خطر، نخست زا
    M. Moloody, Zh Mohammad Rezaei*, N. Bahrami, Ma Soleimani
    Background and Aims
    Striae gravidarum (SG) is the most common change in connective tissue among pregnant women which seems undesirable to many of them. The aim of this study was to determine the possible risk factors for the development of SG among women who had first pregnancy.
    Materials and Methods
    A descriptive-cross sectional study was conducted on 400 primiparous women delivering at Emam Reza hospital of Urmia city. All of them were assessed during the labor period for presence of SG by questionnaire. The data were collected via questionnaire and physical examination. The dependent variables in study group were the presence and absence of striae and the severity of striae which was evaluated by Atwal’s score. The collected data were analyzed by descriptive statistics, Chi-square test, t- test and Fisher exact test by using SPSS 20.
    Results
    Out o f the 400 women, 346(86.5%) women had SG, while 30(8.7%), 157(45.4%), 111(32.1%), and 48 (13.9%) had very mild, mild, moderate and severe stria respectively. The most common site of SG was abdomen. Family history of SG in mother, big abdominal and hip girths, maternal age, family income, mean weight gain during pregnancy were associated with SG.
    Conclusion
    T his study has shown that both genetic and physical factors may play an important role in development of SG.
    Keywords: Striae gravidarum, primiparous, Risk factors
  • مریم اصغرنیا، رویا فرجی، سیده مریم موسوی، فریبا میربلوک
    مقدمه
    استریای حاملگی در 50-90درصد زنان حامله سه ماهه سوم حاملگی اتفاق می افتد و هیچ گاه به طور کامل ناپدید نمی شود لذا از نظر زیبایی شناسی یک نگرانی عمده برای اغلب زنان محسوب می شود.
    هدف
    بررسی فراوانی استریای حاملگی و عوامل همراه در زنان باردار نخست زا
    مواد و روش ها
    این پژوهش توصیفی و مقطعی بر 200 زن حامله نخست زای واجد شرایط بالای 36 هفته مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا(س) در سال 1388 انجام شد. اطلاعات شامل وجود استریای بارداری، محل و شدت آن، نوع پوست و مو بود که معاینه بالینی بدست آمد. مشخصه دموگرافی شامل سن، تعداد و سن بارداری هنگام ظهور استریا، سابقه استریا قبل از بارداری، سابقه بیماری های پوستی، سابقه خانوادگی استریا، وزن پیش از بارداری، شاخص توده بدنی(BMI) و افزایش وزن طی بارداری، استفاده از لوسیون موضعی، جنس جنین، سابقه مصرف کورتیکواستروئید و بیماری تخمدان پلی کیستیک بود که با پرسش از بیمار گردآوری شد. اطلاعات با نرم افزار آماری spss ویرایش 5/11 تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    از 200 نفر مورد مطالعه 149نفر(5/74%) دچار استریای حاملگی و 51 نفر(5/25٪) بدون آن بودند. تفاوت آماری معنی دار بین وجود استریا و متغیرهایی مانند سن مادر، افزایش وزن دوران بارداری، BMI قبل از حاملگی و طی بارداری، میزان تحصیلات و سابقه خانوادگی بدست آمد(05/0< P).
    نتیجه گیری
    افزایش وزن بیش از حد در بارداری با همراهی بیشتر استریا دیده شده و سابقه خانوادگی نیز به عنوان عامل همراه بوده و هر چه سن مادر پایین تر باشد احتمال بروز استریا بیشتر است.
    کلید واژگان: استریای حاملگی، نخست زا، شاخص توده بدنی
    Asgharnia, Faraji, Mosavi, Mirblouk
    Introduction
    Striae gravidarum occurs in 50-90% of pregnant women in the third trimester and never completely disappears، so it is a major aesthetic concern for most women.
    Objective
    Survey of frequency of striae gravidarum and the associated factors in nulliparus pregnant women
    Materials And Methods
    A descriptive cross-sectional study was done on 200 women over 36 weeks pregnant primiparous qualify، referred to AL- Zahra hospital in 1388. Information including location and severity of the stria gravidarum، skin type and hair were examined clinically. Demographic features of the participants’ age، gravidity، gestational age، stria history of prior pregnancies، history of skin diseases، family history for stria، weight before pregnancy، BMI، weight gain during pregnancy، using corticosteroid and local creams or lotions، fetal sex، and PCO were gathered through interviews and questionnaires. Collected data were analyzed by SPSS version 11. 5.
    Results
    There were 149 cases (74. 5%) with stria gravidarum and 51 cases (25. 5%) without it. A significant difference was observed between steriae and the variables of maternal age، weight gain during pregnancy، BMI before pregnancy، educational level and family history.
    Conclusion
    As revealed، the more weight gaining during pregnancy، the more risk was there for stria gravidarum formation. Positive family history of striae gravidarum seems to be an important associated factor and a greater chance of striae exists for younger mother.
    Keywords: Striae Gravidarum, Nulligravidity, Body Mass Index(BMI)
  • نسیم بهرامی، محمد علی سلیمانی*، حوریه شایگان، ژیلا محمد رضایی، یاسمن کامیاب منصوری، نازیلا آدمی
    زمینه و هدف

    استریای حاملگی یکی از تغییرات شایع بافت همبند در دوران حاملگی است که ممکن است سبب ایجاد نگرانی هایی شود. هدف از این مطالعه تعیین شدت استریای حاملگی و ارتباط احتمالی آن با برخی از ویژگی های مادران و نوزادان آن ها بود.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 182 زن نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان کوثر شهر قزوین در سال 1390 انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس بود. داده ها از طریق پرسشنامه و معاینه فیزیکی جمع آوری شدند. شدت استریای حاملگی از طریق مقیاس Davey بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    میانگین شدت استریای حاملگی در پستان 55/1± 08/1، شکم 2/2 ± 31/4 و ران 02/2 ± 76/1 بود. بین شدت استریای حاملگی با سن مادر، سن شروع استریا و شاخص توده بدنی همبستگی معکوس و با افزایش وزن دوران حاملگی همبستگی مستقیم وجود داشت.

    نتیجه گیری

    اگرچه برخی از عوامل مرتبط با استریا غیر قابل تعدیل هستند (سابقه فامیلی استریا، وزن هنگام تولد نوزاد و سن حاملگی در زمان زایمان)، اما سایر فاکتورهای قابل تعدیل از قبیل شاخص توده بدنی قبل از حاملگی، افزایش وزن دوره حاملگی، افزایش مصرف مایعات از عوامل قابل اصلاح هستند

    کلید واژگان: استریای حاملگی، عوامل خطر، زنان نخست زا
    Nasim Bahrami, Mohmmad Soleimani, Hourey Shaigan, Zhila Mohammad -Rezaei, Yasamin Kamyab Mansouri, Nazila Adami
    Background And Aims

    Striae gravidarum (SG) is one of the most common connective tissue changes during pregnancy that may cause some concerns. The purpose of this study was to determine the severity of SG and its possible associations with the characteristics of mothers and their newborns.

    Methods

    It was a descriptive cross-sectional study that was carried out among 182 primiparous women in Kosar hospital (Qazvin، Iran) in 2012. Sampling was done using convenience sampling method. The data were collected through a questionnaire and physical examination. Severity of striae was evaluated by Davey’s score. Data were analyzed using independed t-test، Chi square and Pearson correlation.

    Results

    The mean score of striae sverity in breast، abdomen and thigh was respectively 1. 08 ± 1. 55، 4. 31 ± 2. 2 and 1. 76 ± 2. 02. The severity of striae gravidarum had a reverse correlation with maternal age، body mass index and age of striae onset، and a direct correlation with weight gain during pregnancy.

    Conclusion

    Although there are some non-modifiable factors such as family history striae، birth weight and gestational age at delivery; but adjusting other factors such as body mass index before pregnancy، weight gain during pregnancy and increased fluid intake are modifiable factors.

    Keywords: Striae gravidarum, Risk factors, Primiparity
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال
OSZAR »